Εκεί που είμαι, θα 'ρθεις

Δεν πίστεψα, ποτέ, ότι το επώνυμο είναι, απαραίτητα, καλύτερα από το... ανώνυμο (αν θέλουμε να ορίσουμε έτσι οτιδήποτε δεν φέρει όνομα γνωστής φίρμας). Δεν πίστεψα, ποτέ, ότι φορώντας επώνυμο ρούχο γίνεσαι πιο όμορφος ή πιο ελκυστικός. Ήμουν, πάντοτε, υπέρ της άποψης ότι όμορφο πάνω μας είναι αποκλειστικά και μόνο εκείνο που μας ταιριάζει και μας κάνει να αισθανόμαστε άνετα.

Εχτές το βράδυ, περνώντας από την τοπική αγορά της περιοχής μου, διαπίστωσα πως είχαν κλείσει κι άλλα καταστήματα από την τελευταία φορά που βρέθηκα εκεί (όχι για ψώνια, εννοείται. Είναι ''πολυτέλεια'' τα ψώνια στην εποχή μας).

Η τοπική αγορά της περιοχής μου, όπως τη θυμάμαι, δεν υπάρχει πια. Έχει μετατραπεί σε ένα μεγάλο δρόμο με άδεια καταστήματα. Σε κάποια, έχουν μείνει μερικές κούτες ή κούκλες-δείγματα να θυμίζουν παλιές, καλές εποχές.

Όσα λειτουργούν, έχουν γεμίσει τις βιτρίνες τους με προσφορές. Οτιδήποτε, προκειμένου να πείσουν τον καταναλωτή έστω να μπει στον χώρο. Ας μην αγοράσει, ίσα να πιστέψουν ότι υπάρχει, ακόμα, ελπίδα, πως τα πράγματα θα φτιάξουν....

Σε αντίθεση με τις τοπικές αγορές, τα μεγάλα εμπορικά κέντρα έχουν πάντα κόσμο. Κόσμο, ε; Όχι απαραίτητα αγοραστικό κοινό. Το θέμα όμως είναι πως κίνηση -έστω- υποτυπώδης υπάρχει. Σίγουρα ένα ''κάτι'' είναι καλύτερο από το απόλυτο μηδέν. Συγκριτικά, πάντα, μιλώντας. 

Δεν έχω κάτι με τα πολυκαταστήματα. Ούτε θεωρώ κακή την ύπαρξή τους. Στο κάτω-κάτω, ζουν οικογένειες και από αυτά.

Δεν μπορώ, όμως, και να μην αναρωτιέμαι, πώς γίνεται να μην στηρίζουμε τις ντόπιες αγορές. Να απαξιούμε, εντελώς, σε κάποιες περιπτώσεις. Προσωπικά, προτιμώ να ψωνίσω από τα καταστήματα της περιοχής μου, γιατί ξέρω- έχω αναπτύξει προσωπική σχέση με την Κατερίνα που έχει το μαγαζί με τα παιδικά, με την Μαίρη που όταν δυσκολεύομαι οικονομικά, μου δίνει την μπλούζα και της την πληρώνω όταν πληρωθώ κι εγώ, και πάει λέγοντας.

 Εν ολίγοις, προτιμώ την προσωπική σχέση από το να μπαίνω σε ένα κατάστημα απρόσωπο, αφού για τον ιδιοκτήτη δεν είμαι παρά μόνο ένας αριθμός. Μια πελάτισσα στις δεκάδες που μπαίνουν καθημερινά σε αυτό.

Ας στηρίξουμε, επιτέλους, τις τοπικές αγορές. Και ας μην αρχίσουμε παρακαλώ το δεκάλογο της ποιότητας, γιατί ποιότητα, όπως και το αντίθετο, βρίσκουμε παντού. Οι τοπικές αγορές είμαστε εμείς. Είναι ο γείτονάς μας, ο φίλος, ο αδελφός μας. Όταν κλείσει το δικό του κατάστημα, αυτό κάτι σημαίνει και για το δικό μας μέλλον. Σκεφτείτε το...