Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010

Άλλος ένας



Είναι μεγάλη μου χαρά να φιλοξενώ το έργο ενός αγαπημένου φίλου, του Θοδωρή Πανάγου. Πρόκειται για ποίηση, από τα είδη της ποίησης που γεννούν ερωτήματα και προβληματισμούς, που σε αναγκάζουν να σκεφτείς, να κοιτάξεις μέσα σου και να δεις από τη δική σου οπτική γωνία τον κόσμο. Λένε πως έναν άνθρωπο τον γνωρίζεις καλύτερα μέσα από το έργο του και φαίνεται πως έτσι είναι. Για αυτό εγώ δεν θα γράψω πολλά, παρά μόνο θα τον ευχαριστήσω που μοιράζεται τα γραπτά μαζί του και θα σας αφήσω να απολαύσετε ένα από τα τελευταία του δημιουργήματα.


ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΕΝΑΣ ΣΑΝ ΕΜΕΝΑ
ΟΠΩΣ ΕΓΩ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΜΟΥ ΜΟΙΑΖΕΙ
ΣΥΝΑΝΤΙΟΜΑΣΤΕ ΣΠΑΝΙΑ
ΚΑΜΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ.ΗΣΥΧΕΣ ΩΡΕΣ
ΜΕ ΚΟΙΤΑΕΙ ΠΕΡΙΕΡΓΑ
ΈΝΑ ΘΑΥΜΑ
ΜΕΓΕΘΥΝΕΤΑΙ.ΑΠΟΡΡΟΦΑΤΑΙ
ΜΟΝΑΧΑ ΤΗΝ ΝΥΧΤΑ ΔΙΑΦΕΡΟΥΜΕ
ΑΥΤΟΣ ΖΕΙ ΤΟΤΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ
ΤΟΝ ΘΡΕΦΕΙ Ο ΦΟΒΟΣ
ΖΕΙ ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΑ.
ΔΙΑΚΟΣΙΟΙ ΣΦΥΓΜΟΙ
ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΔΙΑΚΟΣΙΑ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ
ΟΛΗ ΤΟΥ Η ΥΠΑΡΞΗ ΜΕΡΙΚΑ ΤΡΟΜΕΡΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ
ΤΕΣΣΕΡΕΙΣ ΘΑΝΑΤΟΙ Η ΚΑΘΕ ΤΟΥ ΝΥΧΤΑ ΕΠΕΙΤΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ.ΑΚΟΜΗ ΜΕΡΙΚΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ

ΟΙ ΑΡΧΕΣ ΜΑΣ.

Τρίτη 16 Μαρτίου 2010

Απόσπασμα από βιβλίο Της Φωτιάς και του Έρωτα


Άνοιξε τα μάτια ξαφνιασμένος. Κάπου κοντά του μια γνώριμη γυναικεία φωνή τραγουδούσε ένα παλιό τραγούδι, φερμένο σ’ εκείνον με τη φορά του ανέμου. Στάθηκε ανίκητος, σαν να προσπαθούσε να γίνει και εκείνος μέρος της μελωδίας. Ξαφνικά, το φάντασμα της μοναξιάς του δεν ήταν πια κοντά. Είχε δραπετεύσει για κάπου αλλού. Αισθάνθηκε ένα κύμα ευφορίας να κατακλύζει όλο του το σώμα. Τίποτα δεν είχε σημασία. Ζούσε μόνο για τη στιγμή… Οι στίχοι του τραγουδιού χάιδευαν απαλά την ψυχή του, σαν το δοξάρι που ακουμπά στοργικά στο βιολί, να το καλοπιάσει, να χαρίσει τη μουσική του σε εκείνους που το επιθυμούν.

Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010

Της Φωτιάς και του Έρωτα

Κυκλοφορεί σήμερα από τις εκδόσεις Ελληνική Πρωτοβουλία το τρίτο μου μυθιστόρημα με τίτλο Της Φωτιάς και του Έρωτα.
Καλοκαίρι του 1922 Η Σουλτάνα ονειρεύεται την καταστροφή μιας πόλης και προσπαθεί μάταια να πείσει την οικογένειά της ότι πρέπει να εγκαταλείψει τη Σμύρνη, ενώ τα σημάδια πληθαίνουν κάθε μέρα που περνά.
Η Πανωραία ονειρεύεται την άφιξη του τέταρτου παιδιού της, η Ανθούλα το μεγάλο έρωτα και η Κρίνα, η μικρότερη από τις τρεις κόρες, ταξίδια σε ανοιχτές θάλασσες, μέχρι που στη ζωή της εισβάλλει ο Κωνσταντής και ο έρωτας κάνει τη νεανική καρδιά της να πάλλεται δυνατά
Η καταστροφή πλησιάζει αλλά όλοι επιμένουν να συνεχίζουν τις ζωές τους, παραβλέποντας την αλήθεια.Η πόλη ζει και αναπνέει όπως συνήθως και οι κάτοικοί της απολαμβάνουν βεγγέρες και βόλτες στην προκυμαία του Κε
Τι θα απογίνει η οικογένεια όταν η Σμύρνη τυλιχτεί στις φλόγες; Τι κοινό έχουν η φωτίά και ο έρωτας; Γιατί το τραγούδι τους ηχεί τόσο δυνατά στην καρδιά της Κρίνας; Θα ανταμώσουν ξανά τα μέλη της οικογένειας ή θα χαθούν για πάντα υπό το βάρος των ιστορικών συγκυριών; Πόσο μπορεί να αντέξει ένας έρωτας στη φθορά του χρόνου; Μια αγάπη ταξιδεύει από τη Σμύρνη στην Αθήνα και από εκεί στη Θεσσαλονίκη, με την κρυφή ελπίδα να ανταμώσει ξανά...

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου







Τρίτη 2 Μαρτίου 2010

Της φωτιάς και του έρωτα

Σε λίγες μέρες θα κυκλοφορήσει το τρίτο μου μυθιστόρημα από τις Εκδόσεις Ελληνική Πρωτοβουλία με τίτλο Της φωτιάς και του Έρωτα
Με φόντο την όμορφη Σμύρνη, λίγο πριν τη Μικρασιατικη Καταστροφή και τα τραγικά γεγονότα που συγκλόνισαν τον Ελληνισμό, ένας έρωτας γεννιέται και μια οικογένεια βιώνει την καθημερινότητά της, αμέριμνη μπροστά σε όσα πρόκειται να συμβούν, αλλάζοντας τις τύχες όλων...

Δέρμα που γνώρισε το αλάτι

Η Λένη κρατάει πολύτιμη ανάμνηση μια μυρωδιά και φτάνει ως το τέλος, για να μάθει πως κι ο λύκος ακόμα κρατάει ψήγματα ψυχής। Εκείνος, οδηγός λεωφορείου, ονειρεύεται το γιο του, ενώ μια μάνα, την ίδια στιγμή, καταδίδει ως επικίνδυνο το δικό της γιο. Κι η Τοντόρα κάνει ένα ταξίδι- τάμα, σε μια άλλη χώρα και μαζί στο χθες. Τέσσερις άνθρωποι, τρεις ιστορίες. Κοινό σημείο το δέρμα τους, που γνώρισε το αλάτι. Κι η στιγμή. Που φτάνει μία, μόνο μία, για να αλλάξουν όλα.
Τρία μοναδικά διηγήματα για τη στιγμή εκείνη που αρκεί να αλλάξει μια ζωή...