Κυριακή 23 Ιουνίου 2013

Έχει πανσέληνο απόψε

Θυμάμαι τον εαυτό μου παιδί να λυσσάω κυριολεκτικά να βρεθώ το καλοκαίρι στα χωριά των δικών μου. Οι λόγοι δεκάδες, μα ένας απ' αυτούς, ασήμαντος, ίσως, για τους πολλούς, μα σπουδαίος για μένα, ήταν ο ουρανός τους... Ο ουρανός της υπαίθρου έχει άλλο χρώμα απ' αυτόν της πόλης. Εκεί, κάθε αστεράκι έχει τη δική του θέση στο ουράνιο στερέωμα. Δεν το τρώει το φως ενός μεγαλύτερου. Το ίδιο και το φεγγάρι. 
Κάθε καλοκαίρι, ξεπροβάλλει η σελήνη ''ματωμένη'' πίσω από τους λόφους της γειτονικής χώρας και παίζει κρυφτό με τα δέντρα στο ποτάμι, μέχρι να ανέβει ψηλά. Ο ουρανός της υπαίθρου, σου επιτρέπει να θαυμάσεις κάθε σημαντικό ή ασήμαντο (αστρονομικό) φαινόμενο: μια βροχή των αστεριών, μια πανσέληνο...
Κλείνεις τα ματιά και αφουγκράζεσαι κάθε ήχο. Από το κόασμα των βατράχων πέρα στο ποτάμι μέχρι το μικρό, ελάχιστο βουητό που αφήνει πίσω της ο χορός κάποιας πυγολαμπίδας. Αν με ρωτήσει κανείς τι αγαπώ περισσότερο στο χωριό είναι η όψη μιας πανσελήνου, που ανεβαίνει σταδιακά στον ουρανό και λούζει με το φως της τον βυζαντινό πύργο χαράζοντας ασημένια μονοπάτια στον κάμπο. 
Το αγαπώ το φεγγάρι όσο λίγα πράγματα στη ζωή. Το αγαπώ σε κάθε φάση του, αλλά δεν γίνεται να μη με συγκλονίζει περισσότερο η ολοκλήρωσή του. Τότε που στέκεται με ολόκληρο το χρυσαφί του φόρεμα και επιδεικνύει τη δύναμη του σύμπαντος. 
Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι η ανθρώπινη φαντασία έπλασε δεκάδες μύθους με αφορμή την πανσέληνο.  Δεν είναι τυχαίο ότι συνθέτες, ποιητές και ζωγράφοι εμπνέονται από εκείνη.
Κάθε πανσέληνο, περιμένω να δω το φεγγάρι να ανατέλλει. Στον υπολογιστή μου παίζουν όλα τα σχετικά τραγούδια και δεν μπορώ να μην σκέφτομαι ότι κάπου ένα ζευγάρι μάτια βλέπει τη σελήνη με τα δικά μου μάτια (χωρίς μυωπία, ελπίζω), πως κάπου μια καρδιά χορεύει στους ίδιους ρυθμούς με τη δική μου... 
Μέχρι την επόμενη πανσέληνο, λοιπόν, απολαύστε την αποψινή. Λένε πως θα είναι η πιο όμορφη εδώ και χρόνια...

Παρασκευή 21 Ιουνίου 2013

Χορεύοντας στο κενό

Έχεις νιώσει ποτέ να στροβιλίζεσαι στο κενό;
 Έχεις αισθανθεί τον κόσμο να γκρεμίζεται σε κάθε βήμα σου; 
Πως η κάθε σου επιλογή είναι ένα λάθος, μεγαλύτερο από το προηγούμενο; 
Πως ό,τι πιάνεις, όχι μόνο δεν γίνεται χρυσάφι, αλλά το καταστρέφεις κιόλας; 
Έχεις νιώσει πως θες να αγγίξεις το φως και δεν τα καταφέρνεις; 
Ξέρεις πώς είναι να θες το άπιαστο;
Έχεις αισθανθεί να θες κάτι πολύ και να μην το διεκδικείς όπως του αρμόζει;
Ε, καλά, άμα τα έχεις νιώσει όλα αυτά, τι σκατά κάνεις και δεν αλλάζεις τα δεδομένα;
 Τόλμα!

Τρίτη 4 Ιουνίου 2013

''Το μυστικό των αλόγων, η επιστροφή, μέσα από τα μάτια του δημοσιογράφου Γιάννη Παρασκευόπουλου

  •  Ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ στον δημοσιογράφο και συγγραφέα Γιάννη Παρασκευόπουλο (συγγραφέας του βιβλίου ''Άγιος Άθεος''), ο οποίος έγραψε για το βιβλίο μου ''Το μυστικό των αλόγων, η επιστροφή'' και την Τρίτη, 11 του μήνα, θα με συντροφεύσει στην παρουσίαση του βιβλίου στο Δημοτικό Ωδείο Άνω Λιοσίων.

     Λένε πως η αρχή είναι το ήμισυ του παντός! Το τέλος όμως είναι εκείνο που σε κάνει να χαίρεσαι ή να λυπάσαι! Να νιώθεις ικανοποίηση ή απογοήτευση! Να ενθουσιάζεσαι ή να καταρρακώνεσαι! Υπάρχουν βέβαια και κάποιες φορές που το τέλος σου δίνει την αίσθηση ότι κάτι ακόμα θα μπορούσες να κάνεις για πιο ολοκληρωμένο αποτέλεσμα! Είναι η αίσθηση εκείνη, του άλλου! Αυτού που καλείται να αποδεχτεί ή να αρνηθεί το αποτέλεσμα! Η σχέση του ίδιου του δημιουργού, με το δημιούργημα από την απόσταση όμως του κριτή, του θεατή, του ακροατή, του αναγνώστη!
    Σήμερα μιλάμε για βιβλίο!
    Όλοι όσοι καλούνται να παρουσιάσουν, να σχολιάσουν, ή να γράψουν μια κριτική για ένα βιβλίο, ξεκινούν από την αρχή! Μιλούν για το πώς και τι νιώθουν διαβάζοντας τις πρώτες σελίδες. Η αλήθεια είναι πως οι πρώτες εντυπώσεις, από την ανάγνωση ενός βιβλίου είναι εξαιρετικά σημαντικές, για τον αν αυτό μπορεί να σε έλξει ή να σε απωθήσει! 
    Τα πράγματα όμως δεν είναι πάντα έτσι! Λίγο πιο πάνω μίλησα για το πώς, το τέλος δηλαδή το αποτέλεσμα, είναι εκείνο που επηρεάζει! 
    Για το συγκεκριμένο βιβλίο της Νατάσας, εγώ θα ξεκινήσω από το τέλος! Διαβάζοντας τις τελευταίες σελίδες και κλείνοντάς το, ένιωσα μια φοβερή θλίψη! Μια θλίψη που δεν έχω ξανανιώσει! Όχι για το απρόσμενο τέλος του, ούτε για το ότι θα ήθελα να έχει άλλες τόσες σελίδες. Ούτε ακόμα γιατί ίσως, δεν έχει αυτό που λέμε ευτυχισμένο τέλος! Αλλά γιατί δεν είμαι μεγαλοπαραγωγός να χρηματοδοτήσω την κινηματογράφηση του! Και πιστέψτε με αν υπάρχει κάποιος εδώ μέσα και θελήσει να το κάνει, σίγουρα έκανε και την τύχη του!!! 
    «Το μυστικό των αλόγων! Η επιστροφή! » είναι ένα ανάγνωσμα, με τα χαρακτηριστικά μιας δυναμικής κινηματογραφικής ταινίας! 
    Μιας απρόσμενης μέρας, από αυτές που αλλιώς ξεκινούν κι αλλιώς εξελίσσονται. Για παράδειγμα, ξεκινάς ένα ηλιόλουστο πρωινό μια χαρούμενη εκδρομή, σε τόπο άγνωστο, όμως πλημυρισμένο από φως, χρώματα, ήχους, αρώματα! Κάθε στιγμή κάθε βήμα, ένας υπέροχος ζωγραφικός πίνακας! Εικόνες ζηλευτές! Κι εκεί, κάπου ανάμεσα στο κάλος των αισθήσεων ο ανίκητος στη μάχη έρωτας φτεροκοπά σε πρώτο πλάνο και κλέβει την ματιά σου! Όλα γύρω σου συνηγορούν για έναν άκρατο ενθουσιασμό, που σε συνεπαίρνει να ρουφήξεις, κάθε εικόνα, κάθε στιγμή γύρω σου, κάθε τι που απλόχερα σου προσφέρει το τοπίο!
    Η μέρα προχωρά κι εσύ μαζί της. Ξαφνικά η εκδρομή εξελίσσεται σε περιπέτεια! Το τοπίο αλλάζει! Στον ορίζοντα κάποια σύννεφα αργά αλλά σταθερά χαμηλώνουν το φως. Οι εικόνες γκριζάρουν, τα χρώματα ξεθωριάζουν, τα αρώματα ξεθυμαίνουν και, ο έρωτας διπλώνει τα φτερά και κουρνιάζει σε άφαντο μέρος. Δεν αργεί το κάλος να χαθεί μαζί με το φως. Η ασχήμια σχεδόν αποτρόπαια εφιαλτική προβάλει απειλητική! Καταιγίδα ξεσπά! Κεραυνοί αυλακώνουν την ατμόσφαιρα, δρολάπι πέφτει γύρω με μανία! Άνεμοι λυσσομανούν Η μέρα γίνεται νύχτα! Αντάρα παντού! Αγωνία! Όλα στο έλεος του απρόβλεπτου, του απρόσμενου! Νιώθεις πως η τελική καταστροφή πλησιάζει! Νιώθεις όλα εκείνα τα συναισθήματα που σου θυμίζουν πόσο αδύναμος είσαι, αλλά και πόσο δυνατός μπορείς να γίνεις σε τέτοιες στιγμές! Σε στιγμές που νομίζεις, πως η χαρούμενη εκδρομή θα καταλήξει σε μια περιπέτεια οδυνηρή! Η ψυχή σφίγγεται! Φυλακίζεται!
    Κι όταν όλα γύρω μοιάζουν απελπιστικά, κάπου μακριά στον ορίζοντα, ένα μικρό γαλάζιο φωσάκι, ξεπροβάλει ανάμεσα στα σύννεφα! Σαν χαμόγελο ελπίδας, καταλαγιάζοντας την τρομάρα! Σιγά, αλλά σταθερά το φωτάκι γίνεται φως! Όλο και πιο δυνατό! Τα σύννεφα διαλύονται! Μια λάμψη δυνατή απλώνεται παντού! Λες πως το άρμα με τα άτια του Φοίβου-Ηλιου, μετά την τραγωδία του Φαέθωντα, επιστρέφουν σκορπίζοντας το πολύτιμο φως του! Το δρολάπι γίνεται δροσιά! Ο άνεμος αύρα! Το γαλάζιο νικά κατά κράτος τη μαυρίλα! Το τοπίο επανέρχεται στο κάλος του! Αλλά τώρα είναι πιο καθαρό! Πιο λαμπερό! Πάστρα παντού! Οι εικόνες πιο ζωντανές! Τα χρώματα πιο ζωντανά! Οι ήχοι πιο κρυστάλλινοι! Τα αρώματα πιο πλούσια!!! Ό έρωτας επιστρέφει φτεροκοπώντας χαρούμενα! Η ψυχή χαλαρώνει!!! Απελευθερώνεται!!! 
    Η μέρα προχωρά όπως ξεκίνησε! Μόνο που τώρα, είναι φορτωμένη με τη μαγεία της εμπειρίας του ταξιδιού! Η εκδρομή τελειώνει! Αφήνοντάς σου την ικανοποίηση πως έζησες μια ξεχωριστή μέρα! Μια μέρα γεμάτη πλούσιες εντυπώσεις! Μια μέρα που θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη σου για πολύ καιρό!!!
    Αυτό είναι σε εικόνες το Βιβλίο της Νατάσας! «Ή επιστροφή των αλόγων», είναι μια σειρά εικόνες χωρίς εικονογράφηση, που όμως ο αναγνώστης καλείται να τις αποδώσει, βάζοντας τη φαντασία του να επιλέξει σχήματα και χρώματα!
    «Το μυστικό των αλόγων! Η επιστροφή! » είναι ένας ύμνος για την ανθρώπινη ψυχή! Για την αγάπη! Για τη δύναμη! Για την επιμονή και υπομονή! Για το πείσμα! Για τη θυσία! Για τις ανθρώπινες σχέσεις! Τη φιλία! Για όλα εκείνα που δείχνουν πόσο μεγάλος μπορεί να γίνει ο Άνθρωπος μέσα από τη θετική σκέψη!
    Από την άλλη είναι μια κατακραυγή για τα πάθη! Τις αδυναμίες! Την ψυχοφθόρα ζήλια! Την ματαιοδοξία! Την απρέπεια! Για όλα εκείνα που δείχνουν πόσο μηδαμινός, τιποτένιος μπορεί να γίνει ο άνθρωπος κάτω από την αρνητική σκέψη!!!
    «Το μυστικό των αλόγων! Η επιστροφή! » είναι ένα ανάγνωσμα που και ο πιο απαιτητικός αναγνώστης θα ενθουσιαστεί! Έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που έλκουν όλες τις αναγνωστικές και λογοτεχνικές απαιτήσεις! Εξαιρετική πλοκή! Συγκινητικές στιγμές! Πλούσια δράση! Αγωνία! Ήρωες απλοί καθημερινοί! Ίσως της διπλανής πόρτας! Με τα προτερήματα και τα ελαττώματα όλων μας! Που όμως ως χαρακτήρες υπό τις προσταγές της πένας της Νατάσας παίρνουν, τη σωστή τους διάσταση στην εξέλιξη της πλοκής! 
    Η Νατάσα, μ’ έναν εκπληκτικό τρόπο μας καθοδηγεί λέξη με λέξη, φράση με φράση, σελίδα με σελίδα, στην ιστορία, με ευλαβική ακρίβεια, διευθυντή συμφωνικής ορχήστρας! Η ομορφιά του απλού κατανοητού λόγου! Η υπέροχη, αφηγηματική, εικονογραφική γραφή θα έλεγα, είναι οι μόνοι λόγοι που θα σας υποχρεώσουν να διαβάσετε δύο και τρεις φορές, φράσεις, παραγράφους, κι ακόμα ολόκληρες σελίδες για την ομορφιά τους και μόνο! 
    Όμως «Επιστροφή των αλόγων» χωρίς άλογα δεν υπάρχει! Θυμάστε πιο πάνω τη φράση, «Λες, πως το άρμα με τα άτια του Φοίβου-Ηλιου, μετά την τραγωδία του Φαέθωντα, επιστρέφουν σκορπίζοντας το πολύτιμο φως του!» Τη θυμηθήκατε; Αλληγορικά, είναι το κλειδί για την πόρτα της λύτρωσης, των ηρώων αλλά και του αναγνώστη, από την αγωνία και την απελευθέρωση της ψυχής!!! Τα άλογα υπάρχουν εν αρχή στο παρασκήνιο αφού η υπόθεση εκτυλίσσεται σ’ ένα ιπποφορβείο! Στο τέλος όμως, μπαίνουν σε πρώτο πλάνο, επιβεβαιώνοντας την προαιώνια σχέση στοργής και αγάπης αυτού του περήφανου ζώου με τον άνθρωπο! Ιδιαίτερα, μ’ εκείνον τον άνθρωπο που τιμά και εκτιμά την προσφορά αγάπης και φιλίας του εκπληκτικού και πολλές φορές αδούλωτου ζώου!!! 
    Τέλος, η Νατάσα μπορώ, αβίαστα να πω, πως, ως συγγραφέας δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από μπεστ-σελερίστες! Από σύγχρονους ή παλαιότερους, αξιόλογους και ονομαστούς συγγραφείς! Δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από λογοτέχνες που επάξια αποκαλέστηκαν λειτουργοί του λόγου! Το μόνο ίσως που δεν θα βρείτε στην Εκπληκτική Νατάσα και στην «Επιστροφή των Αλόγων» είναι το χρώμα ΡΟΖ!!!
    Νατάσα μου Καλοτάξιδο (είμαι σίγουρος γι αυτό) εύχομαι κάθε επιτυχία!!! 
    Με εκτίμηση και τιμή μεγάλη 
    Γιάννης Δ. Παρασκευόπουλος!




Δευτέρα 3 Ιουνίου 2013

Λίγα λόγια για το έργο μου από τον Ολυμπιονίκη μας, Δημοσθένη Ταμπάκο

Το βράδυ του Σαββάτου, στην παρουσίαση του βιβλίου μου, ο Ολυμπιονίκης μας Δημοσθένης Ταμπάκος δεν μπόρεσε να είναι μαζί μας. Έστειλε, όμως, τις ευχές του... Η φιλία του με τιμάει.
Έγραψε λοιπόν: ''Σε μια εποχή με ιδιαίτερες δυσκολίες, η δημιουργική έκφραση αποτελεί ένα ισχυρό όπλο προς την υπέρβαση των δυσκολιών και είναι αξιοθαύμαστοι όσοι το επιχειρούν. Όπως και η Νατάσα που εξακολουθεί να δημιουργεί, να μας μεταφέρει εικόνες γεμάτες ζωή και δύναμη μέσα από τη χαρισματική γραφή της. Νατάσα, Καλοτάξιδο. Ας αποτελέσει πηγή έμπνευσης για όλους εμάς.

Με εκτίμηση, Δημοσθένης Ταμπάκος.
Πρόεδρος Συλλόγου Ελλήνων Ολυμπιονικών''.