"Θυμήσου πόσα μου χάρισες" είναι ο τίτλος του τελευταίου βιβλίου της Νατάσας Γκουτζικίδου.Εκδόθηκε τον Ιούλιο του 2012,απο τη ΔΥΑΣ Εκδοτική,την επιμέλεια του κειμένου,έκανε ο Δημ.Καραναστάσης και αριθμεί 430 σελίδες.(με ακόμη δέκα σελίδες με κριτικές του βιβλίου και παραθέσεις βιβλίων της συγγραφέως και άλλων εκδόσεων του εκδοτικού οίκου)
Το εξώφυλλό του κοσμεί η φιγούρα μιας όμορφης γυναίκας,ακουμπισμένη σε ένα πιάνο,με τα κύματα να βρέχουν και να φιλούν τα πόδια τους γλυκά,νοσταλγικά.
Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα με έντονη πλοκή,απερίγραπτη γραφή,ποιητική ενίοτε,γοητευτική που σε συναρπάζει,ταυτίζοντάς σε με τους χαρακτήρες που αναδύονται.Λάτρεψα την μαχητικότητα της Μελίνας.Υποπτεύθηκα κάποια στιγμή την εμπλοκή του Αλέξανδρου στο θάνατο της Μαρίνας....μυστικά που οι αποκαλύψεις τους πονάνε,ανατρέπουν ζωές,θριμματίζουν ψυχές.Αν θα ήθελα να περιγράψω το απόσταγμα της ανάγνωσης με ένα λόγο,αλλά βαρύνουσας σημασίας,είναι ότι το άτρωτο στο
Το εξώφυλλό του κοσμεί η φιγούρα μιας όμορφης γυναίκας,ακουμπισμένη σε ένα πιάνο,με τα κύματα να βρέχουν και να φιλούν τα πόδια τους γλυκά,νοσταλγικά.
Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα με έντονη πλοκή,απερίγραπτη γραφή,ποιητική ενίοτε,γοητευτική που σε συναρπάζει,ταυτίζοντάς σε με τους χαρακτήρες που αναδύονται.Λάτρεψα την μαχητικότητα της Μελίνας.Υποπτεύθηκα κάποια στιγμή την εμπλοκή του Αλέξανδρου στο θάνατο της Μαρίνας....μυστικά που οι αποκαλύψεις τους πονάνε,ανατρέπουν ζωές,θριμματίζουν ψυχές.Αν θα ήθελα να περιγράψω το απόσταγμα της ανάγνωσης με ένα λόγο,αλλά βαρύνουσας σημασίας,είναι ότι το άτρωτο στο
χρόνο,το κυρίαρχο στη ζωή αλλά και η σπουδαιότερη αποσκευή μας για την αιωνιότητα ....είναι η πηγαία και καθάρια αγάπη.Είναι αυτή που μας δίνει νόημα να αγωνιζόμαστε,μας εμπνέει να συνεχίσουμε και να ατενίζουμε το ουράνιο τόξο και τη χαραυγή....Η συγγραφέας μας κρατά σε αγωνία,αλλά σιγά,σιγά αποκαλύπτονται τα μυστικά,πάλι σε ένα πάντρεμα του παρόντος με τον παρελθόντα χρόνο,με συσχετισμούς και δέσιμο της ιστορίας.Πόνεσα για τη Λουίζα και τον ανεκπλήρωτο έρωτά της...μα στ'αλήθεια η ζωή δεν μας έχει μάθει σε τέτοιες αποτυχίες;
Θάθελα πολύ να λικνισθούμε όλοι στις νότες των στίχων..."Θυμήσου πόσα μου χάρισες,θυμήσου πόσα μου πήρες".
Με μάγεψες Νατάσα με τον τρόπο της γραφής σου.Ειλικρινά σε συγχαίρω και εύχομαι εγκάρδια να μας δώσεις και άλλα αποκυήματα του νου,της αστείρευτης φαντασίας σου και της καρδιάς σου .
Με την αγάπη μου
Σωτηρία Κ.
Θάθελα πολύ να λικνισθούμε όλοι στις νότες των στίχων..."Θυμήσου πόσα μου χάρισες,θυμήσου πόσα μου πήρες".
Με μάγεψες Νατάσα με τον τρόπο της γραφής σου.Ειλικρινά σε συγχαίρω και εύχομαι εγκάρδια να μας δώσεις και άλλα αποκυήματα του νου,της αστείρευτης φαντασίας σου και της καρδιάς σου .
Με την αγάπη μου
Σωτηρία Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου