Να ονειρεύεσαι δύο φορές περισσότερο από όσο τολμάς

Μεσημέρι καθημερινής, από το ανοιχτό παράθυρο να μπαίνει η δροσιά. 

Ποια δροσιά δηλαδή, ψυχρούλα έχει και ο καιρός μοιάζει να τρελάθηκε. 

Να ήταν μόνο ο καιρός, θα ήταν παρηγορητικό. 

Έλα που ο καιρός τρελάθηκε, εγώ τρελάθηκα, εσύ τρελάθηκες και το ρήμα κλίνεται σε όλα τα πρόσωπα και σε όλους τους χρόνους.

 Όχι, όρεξη για γραμματική δεν έχω. 

Είναι που βαρέθηκα. 

Βαρέθηκα την παράνοια που επικρατεί όπου κι αν κοιτάξεις, μα περισσότερο την παράνοια που ενίοτε κυκλοφορεί σαν αδέσποτη σφαίρα μέσα μου και δεν αφήνει τίποτα όρθιο. 

Δεν μου αρέσουν τα θλιμμένα πρόσωπα-φυσικά, ούτε το δικό μου- αλλά από την άλλην, βαρέθηκα και τα πρόσωπα που υποκρίνονται πως όλα είναι υπέροχα ενώ μέσα τους αργοπεθαίνουν για δέκα διαφορετικούς  λόγους ο καθένας. 

Δεν κατάλαβα γιατί θα πρέπει να υποκρίνομαι ότι είμαι καλά. 

Δεν κατάλαβα γιατί θα πρέπει να γελάω όταν μέσα μου πεθαίνω.  

Πόση ψευτιά αλήθεια χωράει αυτός ο κόσμος;

Προτιμώ να μην δώσω απάντηση, γιατί θα πικράνω πολλούς και ήδη οι φίλοι μου άρχισαν να μειώνονται επικίνδυνα. 

Μήπως όχι και τόσο επικίνδυνα τελικά; 

Μήπως μένει πίσω ό, τι αξίζει αληθινά; 

Μερικές φορές, προσπαθώ να σκεφτώ κάτι να κρατηθώ, αλλά δυσκολεύομαι.  

«Είναι που δεν βοηθάει και η οικονομική κρίση» λέει μια φωνή. 

Δεν βοηθάει, ναι. Αλλά εσύ τι κάνεις γι’ αυτό; Όταν δηλαδή βλέπεις τα συνοικιακά σου μαγαζιά να κλείνουν το ένα μετά το άλλο κι εσύ εξακολουθείς να ψωνίζεις από τη μεγάλη αλυσίδα ξένων συμφερόντων, όχι επειδή έχει καλύτερα πράγματα αλλά ρε αδελφέ είναι πιο in να πηγαίνεις εκεί αντί για την κυρά-Λένη, τι πιστεύεις πώς είσαι; 

Διαφορετικός; 

Έξυπνος; 

\Δήθεν ιδεαλιστής είσαι. 

Από επαναστάσεις του καναπέ χορτάσαμε πια. 

Για τους επαναστάτες, δεν έχω καν λόγια. 

Βαρέθηκα και τις φανφάρες τους και τις δήθεν απόψεις-λύσεις που έχουν για όλα. 

Φυσικά, μιλάμε πάντα για θεωρία. 

Η πράξη είναι δύσκολη και προϋποθέτει προσόντα παντός τύπου, σε αντίθεση με την κριτική που προϋποθέτει απλώς μεγάλο στόμα. 

Θα το κλείσω τελικά το παράθυρο. Ελπίζω να συνεχίσει να βρέχει μέχρι να καθαρίσει η γη από καθετί που τη βρωμίζει. 

Κι αν δεν τα καταφέρει εκείνη, λέω για αλλαγή να ξεκινήσω από μένα. 

Άλλωστε, αλλαγή είναι να ονειρεύεσαι δυο φορές περισσότερο από όσο τολμάς.