Καρδιά-λογική, σημειώσατε Χ

«Καρδιά ή λογική;» 

Το πληκτρολόγιό μου με κοιτάζει με βλέμμα επίμονο σαν να θέλει να μου εκμαιεύσει απάντηση και όχι όποια κι όποια απάντηση, κατά προτίμηση αυτήν που βολεύει. 

Χμ, ενδιαφέρουσα ωστόσο η ερώτηση. 

Δεν μπορώ να μην παραδεχτώ πως με βάζει στη διαδικασία να σκεφτώ. Στο μυαλό, μου έρχεται μια εικόνα που είδα πρόσφατα να κυκλοφορεί σε ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης. 

Απεικονίζει το μυαλό και την καρδιά. 

Το μυαλό, εντελώς cool, κατσαδιάζει την καρδιά ότι δεν πρέπει να ερωτεύεται αφού μόνο πληγώνεται και να αφήσει το σπορ σε εκείνο που είναι πιο ψύχραιμο και λογικό. 

Εκ πρώτης, γέλασα. Τελικά,

 κατέληξα προβληματισμένη. 

Η λογική έχει μια ατσάλινη, συνήθως, άμυνα απέναντι σε όλα. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως έχει τη δική της φωνή. Τη φωνούλα αυτή που μας κατευθύνει και μας χτυπάει το καμπανάκι κάθε φορά που κάνουμε μια γκάφα ή έστω οδεύουμε με επιτυχία προς τα εκεί. 

Τουλάχιστον για τη λογική τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. 

Υπάρχει το άσπρο και το μαύρο. 

Διαλέγεις και παίρνεις τι σου κάνει και τι όχι. Είναι σαν να βάζεις τα δεδομένα σε μια ζυγαριά και τα ζυγίζεις.  Το αποτέλεσμα, δηλαδή το προς τα πού θα παλαντζάρει το θέμα, συνήθως φαίνεται εύκολα όταν έχεις σύμμαχο τη λογική. 

Τι γίνεται όμως όταν η καρδιά έχει αποφασίσει πως δεν έχει πει την τελευταία της κουβέντα;  Κάπως έτσι δεν συμβαίνει συνήθως; Έρχεται ακάλεστη και κάνει τη διαφορά. Βέβαια, το πώς κάνει τη διαφορά είναι άλλου παπά ευαγγέλιο. 

Η καρδιά κρατά για αρχή χαμηλό προφίλ. Ναι, της πάει αυτό της χαμηλοβλεπούσας. Είναι που πάσχει από έλλειψη αυτοπεποίθησης, μην βιαστείτε να πάρετε το μέρος της και σκεφτείτε τι καλό παιδί που είναι. 

Κάθε άλλο! 

Μόλις αρχίσει να βαδίζει έστω και λίγο σταθερά, ή τουλάχιστον έτσι νομίζει, ξεσπαθώνει. Τι αφιερώσεις, τι εξομολογήσεις, τι πέφτω στα πατώματα και λιώνω σαν παγωτό Αύγουστο μήνα.  

Η καρδιά θυμίζει κάτι από πυροτέχνημα. Από την πολλή χαρά φωτίζει τα πάντα. Αυτό στην αρχή, γιατί αν το αίσθημα δεν πάει καλά, τότε σβήνει αφήνοντας πίσω της μοναχά μια πολύχρωμη γραμμή με ημερομηνία λήξης. 

Κατεβαίνουν λοιπόν σε αναμέτρηση οι δυο τους. 

Καρδιά εναντίον λογικής, ποια θα επικρατήσει; 

Προσπαθώ να σκεφτώ μια ενδιάμεση λύση, μεσοβέζικη ίσως. 

Λογική καρδιά, υπάρχει τέτοιο πράγμα; 

Δύσκολο το βλέπω. Τι να επιλέξεις, τι να κρατήσεις; 

Δυο έννοιες αντίθετες μεταξύ τους, μα τόσο αλληλένδετες. Νομίζω πως μόνο σε ένα συμπέρασμα μπορώ να καταλήξω. Η μία δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την άλλην. Κάτι σαν αδελφές-ψυχές. Πορεύονται μαζί, συνήθως σε δρόμους παράλληλους, μα πότε-πότε ξεστρατίζει η μία στο δρόμο της άλλης και τότε αρχίζουν τα μπερδέματα. 

Καρδιά-λογική, τελικό σκορ Χ.