Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας βασιλιάς και μια βασίλισσα
που είχαν όλα τα καλά του κόσμου και ζούσαν πολύ ευτυχισμένοι. Την ευτυχία τους
ήρθε να συμπληρώσει ένα μωρό και ενώ όλοι περίμεναν με ανυπομονησία τον ερχομό
του, πάγωσαν βλέποντας ότι το πριγκιπόπουλο είχε μεγάλη μύτη, πιο μεγάλη απ'
ότι θα περίμενε κανείς.
Για να μη νιώσει ποτέ μειονεκτικά το αγόρι, η βασίλισσα
έδωσε διαταγή να φορούν όλοι μια μεγάλη μύτη σαν τη δική του και να μη θίξουν
ποτέ το «ευαίσθητο» αυτό θέμα.
Καθώς τα χρόνια περνούσαν, το πριγκιπόπουλο
μεγάλωνε πιστεύοντας πως η ζωή κυλούσε ιδανικά και πως εκείνο ήταν το
ομορφότερο πλάσμα στο βασίλειο.
Τόσο όμορφο που απαξίωνε τους γύρω του γι' αυτό
και όλοι το αποκαλούσαν ''Φαντασμένο''.
Μέχρι που μια μέρα συνάντησε μια
πανέμορφη κοπέλα, τη Χαριτωμένη, αλλά ήταν μόνο για λίγο. Τότε, αποφασισμένος
να τη βρει, ο Φαντασμένος ταξίδεψε μέχρι τα πέρατα του κόσμου για να
συνειδητοποιήσει πως είναι αδύνατον να της φιλήσει το χέρι αφού η μεγάλη μύτη
τον εμπόδιζε και πως μόνο η παραδοχή της διαφορετικότητας μπορούσε να γκρεμίσει
κάθε κάστρο και οχυρό που ορθωνόταν μπροστά του.
Βλέπετε, ο Φαντασμένος δεν
είχε διδαχτεί το πολυτιμότερο μάθημα, πως οφείλεις να αγαπάς και να
προστατεύεις τον εαυτό σου με όλες τις ιδιαιτερότητές του και πως ο πλασματικός
κόσμος στον οποίο επιλέγεις να κλειστείς, κάποτε γκρεμίζεται και μένει πίσω μόνο η Αλήθεια...
Η Αλήθεια, που όσο οδυνηρή κι αν είναι, καταφέρνει πάντα να ζεστάνει τις ανθρώπινες καρδιές.
(Σημειώσεις από το ημερολόγιο της Έκτης Δημοτικού)
Θεατρικό: ο Φαντασμένος/ Ζωρζ Σαρρή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου