Θυμήσου πόσα μου χάρισες, Κάκια Ξύδη

Το νέο μου μυθιστόρημα, Θυμήσου πόσα μου χάρισες, μέσα από τα μάτια της αγαπημένης φίλης και συγγραφέα Κάκιας Ξύδη. Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου, Κάκια!

Η Νατάσα Γκουτζικίδου επανέρχεται για να μας οδηγήσει με το καινούργιο της βιβλίο στους μυστηριώδεις λαβύρινθους που μας οδηγούν τα περίεργα παιχνίδια του μυαλού και να μας υπενθυμίσει ξεχασμένες μικροχαρές παρέα με τους γλάρους και το ατέλειωτο πήγαινε- έλα των θεραπευτικών κυμάτων, που φεύγοντας παίρνουν μαζί τους και ένα κομμάτι από την θλίψη εκείνων που τα εμπιστεύονται και τους παραδίδουν την ψυχή τους. Οδηγεί τα βήματά μας μέχρι τον ερειπωμένο φάρο που το φως του έχει σβήσει χρόνια πριν για τον πολύ κόσμο. Όχι όμως και για την Μελίνα, την ηρωίδα της Νατάσας, που έχει βάλει σκοπό της ζωής της να διαλευκάνει το μυστήριο που τον καλύπτει, με αποτέλεσμα να έρθουν στο φως μυστικά που δεν φανταζόταν και αυτή η ίδια. Εκπλήξεις, αποκαλύψεις, κλειστοί φάκελοι που ξέχασαν να ανοιχτούν, οι νότες ενός πιάνου που ακούγεται από μακριά και ένα φως που ανάβει ξαφνικά στο μικρό φινιστρίνι του φάρου συνθέτουν την ιστορία της Νατάσας, η οποία πλέκει το μύθο τόσο καλά που δεν σου αφήνει καμία αμφιβολία ότι όλα αυτά έλαβαν χώρα και είναι πέρα για πέρα αληθινά. Όμως η Νατάσα ξέρει να μιλάει με τα στοιχειά τόσο του δάσους, όπως έκανε στο «Χορό της νύμφης», όσο και της θάλασσας που επιχειρεί εδώ. Ξέρει να ξετυλίγει το κουβάρι του μύθου και να σε εκπλήσσει σε κάθε σελίδα αυτού του βιβλίου όπως είχε κάνει με μεγάλη επιτυχία από το πρώτο της κιόλας μυθιστόρημα, «Το Μυστικό των αλόγων». Της ταιριάζει η μυστηριακή γραφή θα έλεγα, μιας και έχω μελετήσει όλα της τα έργα, δεδομένο ότι το ένα είναι καλύτερο από το άλλο. Αφήστε την μαγεία της γραφής της Νατάσας να σας παρασύρει για άλλη μια φορά στο «Θυμήσου πόσα μου χάρισες».