Πάντοτε πίστευα πως η συγγραφή ενός παιδικού βιβλίου απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή, δεδομένου ότι τα παιδιά δεν είναι μόνο δέκτες μηνυμάτων μα και οι πιο αυστηροί κριτές. Δεκάδες είναι τα βιβλία που απευθύνονται σε παιδιά, ωστόσο κάποια ξεχωρίζουν και αυτό γιατί οι συγγραφείς τους διακρίνονται για την ιδιαίτερα ευαισθησία τους απέναντι στους μικρούς αναγνώστες τους. Σε αυτήν την κατηγορία, αν μπορούμε να μιλάμε για κατηγορίες, θεωρώ πως ανήκει το βιβλίο της Ιωάννας Μπακιρτζή Μπαμπέτα «Ένα τριαντάφυλλο για τη δασκάλα μου».
Τρυφερό, διδαχτικό, ξεχειλίζει από νοήματα οικεία και γνώριμα. Μια ιστορία γνώριμη, καθημερινή. Ένα αγόρι που αναζητεί απεγνωσμένα ένα λουλούδι για τη δασκάλα του, όπως ακριβώς κάνει ο συμμαθητής του. Στα παιδικά του μάτια νιώθει πως τα λουλούδια του δεν είναι αντάξια του φίλου του, κι απογοητεύεται. Η παιδική όμως ευρηματικότητα έρχεται να δώσει το δικό της όμορφο τέλος κι ο μικρός μας ήρωας χαμογελά ξανά.
Ένα εξαιρετικό βιβλίο που «αγγίζει» με τρυφερότητα τον όμορφο κόσμο των παιδιών, το άγχος που συχνά βιώνουν και εμείς οι μεγάλοι αδυνατούμε να κατανοήσουμε, την ανάγκη τους για αποδοχή, το άγχος της απόρριψης, και τελικά το πιο όμορφο χαμόγελο που όταν βγαίνει από τα χείλη τους αρκεί για να φωτίσει όλον τον κόσμο! Μπράβο Ιωάννα μου!
Και για να είμαι δίκαιη, ένα μεγάλο μπράβο και στην Βίλλυ Καραμπατζιά, της οποίας η εικονογράφηση έδωσε ξεχωριστό χρώμα στο βιβλίο!
Ένα τριαντάφυλλο για τη δασκάλα μου, Ιωάννα Μπακιρτζή Μπαμπέτα
Εκδ. Λιβάνης
Πολύ όμορφο μπλογκ! Καλή συνέχεια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Ανδρέα και σ' ευχαριστώ. Καλή συνέχεια και σε σένα.
ΑπάντησηΔιαγραφή