Ήρθε το φθινόπωρο...

Το φθινόπωρο ήταν πάντοτε η αγαπημένη μου εποχή, σε αντίθεση με το καλοκαίρι που με γέμιζε μελαγχολία. Μοιάζει αντιφατικό, μα δεν μου άρεσε ποτέ το γεγονός πως το καλοκαίρι η Αθήνα ερήμωνε, θυμίζοντας περισσότερο πόλη-φάντασμα. Κι αν το φθινόπωρο έχει τη φήμη της εποχής που όλα μαραζώνουν, εγώ θα διαφωνήσω.  Για μένα, το φθινόπωρο είναι εποχή ανασύστασης και γλυκιάς μελαγχολίας.

Τα δέντρα ετοιμάζονται να πετάξουν τα φύλλα τους, που σταδιακά κιτρινίζουν και πέφτουν στη γη. Γεμίζουν τα πεζοδρόμια, οι δρόμοι και οι κήποι με φύλλα ξερά, που τα πιτσιρίκια απολαμβάνουν να πατάνε ,μόνο και μόνο για να ακούσουν τον χαρακτηριστικό ήχο που κάνουν καθώς σπάνε.  Ο ήλιος μοιάζει ξαφνικά λιγότερο απειλητικός. Κάνει την εμφάνισή του στον ουρανό και συντροφεύει γλυκά τις πρωινές εργασίες και τους περιπάτους, καθώς ένα δροσερό αεράκι αγκαλιάζει τα κορμιά.  

Σταδιακά, αλλάζουν τόσο οι μέρες, όσο και οι νύχτες. Μικραίνουν οι μέρες, μεγαλώνουν οι νύχτες και ψυχραίνουν.  Η πρώτη βροχούλα κάνει την εμφάνισή της δειλά. Μερικές σταγόνες στη διψασμένη γη, που καρτερά τον ερχομό της. Να έρθει και να την αναστήσει. 

Τα παιδιά ετοιμάζονται πια για την επιστροφή τους στο σχολείο. Τσάντες, τετράδια, γόμες και μολύβια. Πυρετώδεις οι προετοιμασίες, μεγαλώνει η ανυπομονησία για τη συνάντηση με τους παλιούς φίλους, τους συμμαθητές που αποχωρίστηκαν για μήνες και τώρα, έχουν τόσα να πούνε, τόσα να μοιραστούν. 

Πότε-πότε, κοιτάμε με γλυκιά μελαγχολία τις φωτογραφίες του καλοκαιριού, τότε που αφεθήκαμε στη ραστώνη και στην ανεμελιά του και υποκριθήκαμε πως οι υποχρεώσεις μπορούν να περιμένουν για λίγο...

Συχνά, ταξιδεύω πίσω στο χρόνο και θυμάμαι τον εαυτό μου παιδί, να γυρνάω από το σχολείο τις πρώτες σχολικές μέρες. Φορτωμένη με μια τσάντα στον ώμο, γεμάτη μπόλικα βιβλία, να απολαμβάνω την φθινοπωρινή λιακάδα. Μα και σαν ενήλικη, να επιστρέφω από τη δουλειά, σταματημένη σε κάποιο φανάρι, με το ραδιόφωνο να παίζει το αγαπημένο τραγούδι του καλοκαιριού και το αεράκι να δροσίζει την ψυχή μου, με την ανανεωτική πνοή που φέρνει μαζί του και με γεμίζει με την πολυπόθητη ελπίδα...  Καλό φθινόπωρο!