Βόλτα στο φεγγάρι, Δημήτρης Νίκου

«ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΣΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ δεν θα είναι άσχημη», συλλογίστηκα και κάπως έτσι βρέθηκα μια Κυριακή στο Μοναστηράκι για να απολαύσω μέσα από τα μάτια του αφηγητή τους μικρούς θησαυρούς που μπορεί κανείς να βρει εκεί. Ένα αγαπημένο συγγενικό μου πρόσωπο κάνει ακριβώς ό, τι και ο αφηγητής μας. Βόλτες στο Μοναστηράκι, εκεί όπου κάποιος μπορεί να ανακαλύψει ανάμεσα σε στοίβες παλιών πραγμάτων κρυμμένες ακόμα κι ολόκληρες ζωές. Μπροστά σε μια τέτοια ανακάλυψη φαίνεται πως βρίσκεται ο ήρωάς μας όταν ανακαλύπτει ένα ντοσιέ που φέρνει έναν παράξενο τίτλο (για ντοσιέ) αλλά απ’ ότι φαίνεται εξαιρετικά ενδιαφέρον για να προσελκύσει το ενδιαφέρον του!
Από τη στιγμή εκείνη και μετά, η αφήγηση παραπαίει μεταξύ φανταστικού και ρεαλιστικού, μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας. Μια πραγματικότητα όμως κι ένα όνειρο που κρύβουν μέσα τους τη σύγκρουση. Όχι μια τυχαία σύγκρουση, αλλά την σύγκρουση με τον ίδιο μας τον εαυτό. Την πιο επίπονη, την πιο δύσκολη, αλλά κι εκείνη που όταν πραγματωθεί θα οδηγήσει στη λύτρωση της ψυχής  και θα μας αποδεσμεύσει από τους φόβους και τις Ερινύες. Μια σύγκρουση που φαντάζει δυσβάσταχτη αλλά παίρνει τελικά χαρακτήρα Κάθαρσης.
Ο Δημήτρης Νίκου με εξαιρετική μαεστρία, με λόγο που κυλά σαν γάργαρο ποτάμι, μας ωθεί σε μια ειλικρινή συζήτηση με τον εαυτό μας. Ένα βιβλίο που προβληματίζει χωρίς να κουράζει, ένα βιβλίο που καταφέρνει ό, τι υπόσχεται ο τίτλος του… Μια βόλτα στο φεγγάρι!

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:
''Απώλεια και εξομολόγηση.
Αναμνήσεις που ξεκλειδώνουν το ερμάρι των πιο πολύτιμων εικόνων της ψυχής. Σκέψεις, διηγήσεις και όνειρα που συνδέουν με μια λεπτή -σχεδόν διάφανη- κλωστή, τη φαντασία και την αλληγορία με την πραγματικότητα. Μικρά και μεγάλα κομμάτια από τις υποστάσεις του εαυτού και του είναι, που όλα μαζί συνθέτουν το πολύχρωμο βιτρό μιας ζωής. Υποστάσεις ίδιες, μα ταυτόχρονα τόσο διαφορετικές, ξένες αλλά την ίδια στιγμή δικές μας.
Γράφει και εξομολογείται σ' αυτό που τον πήρε απ' το χέρι και του άλλαξε τη ζωή, στη δύναμη που μετέβαλε τη ροπή των πραγμάτων. Αφήνεται να παρασυρθεί και να παρασύρει σε διαδρομές δαιδαλώδεις, που πρέπει να περπατούνται αργά, προσεκτικά.
Εξομολόγηση με αφορμή μια απώλεια, που γίνεται παρουσία ισχυρή, ξανά και για πάντα''.

Βόλτα στο φεγγάρι, Δημήτρης Νίκου
Εκδ.Ίαμβος