Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2009

Το Μυστικό Των Αλόγων




«Όταν μεγαλώνεις σε ιπποφορβείο, πρώτα μαθαίνεις να ιππεύεις και μετά να περπατάς και να μιλάς. Μέρα με τη μέρα, νιώθεις τη δύναμη του αλόγου να θεριεύει μέσα σου. Γίνεσαι ένα μαζί του. Ο ξέφρενος καλπασμός του γίνεται και δικός σου. Η υπερήφανη φύση του σε γοητεύει, ξέρεις όμως ότι ποτέ δε θα δαμάσεις αυτό το πλάσμα, έναν αληθινό κυρίαρχο σ’ ένα αέναο παιχνίδι επιβίωσης και συντήρησης. Αισθάνεσαι πως τα μεγάλα εκφραστικά μάτια του διαβάζουν την ψυχή σου. Ω, ναι!! Ξέρουν!! Είναι οι μοναδικοί μάρτυρες ενός καλά κρυμμένου μυστικού που απλά περιμένει να φανερωθεί….»

Λίγα λόγια από μένα....
Το άκουσμα ενός τραγουδιού στάθηκε η αφορμή για να ανασυρθεί από το χρονοντούλαπο του μυαλού μια ανάμνηση καλά κρυμμένη, ξεχασμένη ίσως για χρόνια. Ο μονότονος ήχος του τρένου πάνω στις σιδερένιες ράγες και η πορεία του μέσα από επιβλητικά βουνά και ορμητικά ποτάμια γέννησαν με τη σειρά τους εικόνες και ήχους. Συνάμα, οι χαρακτήρες αυτού του βιβλίου απέκτησαν πνοή, χαρακτηριστικά που τους έκαναν να ξεχωρίζουν ενώ πάθη, μίση και μυστικά καθοδηγούσαν πια τη ζωή τους και όριζαν το ταξίδι τους... Μαζί, όριζαν και το δικό μου ταξίδι! Κάπως έτσι, τα βήματά μου με οδήγησαν στην Καλλίπολη... Ήταν τελικά ένα όνειρο ή απλώς μια ανάμνηση που ξαναγεννήθηκε;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου